මිත්‍ර ද්‍රෝහියා

මේක කැම්පස් කතාවක්, අපි කැම්පස් ගිය අලුත බෝඩ් වෙලා හිටියේ කැම්පස් එකට මීටර් 500 ක් විතර ඈතින් තිබුන හරස් පාරක තිබුණ තට්ටු දෙකේ ගෙදරක උඩ තට්ටුවේ.... ලංකාවෙ හතර දිගෙන් ආව අපි පළවෙනි වතාවට මුණගැහුනේ ඔය බෝඩිමේදි.ඉතින් අලුත් යාළුවෝ පුරුදු නුපුරුදු ගතිය තිබුණා සතියක් දෙකක් යනකන්ම.

බෝඩිමේ යාළුවන්ගෙන් එක්කෙනෙක් මතුගම, මතුගම භාශාව ටිකක් අමුතුයි, අතුගානව නෙමෙයි පිහදානව, උයනව නෙමෙයි වියනව, රබර් පටි වලට කියන්නෙ ගාටස්... ඔය වගේ වෙනස්කම් කෝටියයි. අපේ පළාතෙත් ඔය වගේම උප භාශාවක් තිබුණට පුංචි කාලෙම අම්මගේ කොළඹ නෑයොන්ගෙන් සවුත්තුව කාල තිබුන නිසා මම නම් නිතරම ප්‍රවේසම් සහිතවයි කතා කලේ.

ඉතින් අපේ මතුගම යාළුවගෙ ලොකුම චාටර් පොයින්ට් එක තමා එයාලගෙ ගෙදරට පේන්නෙ ITN විතරයි කියන එක, ඕක ඇත්තටම අපි Generalize කරල තිබුණේ මතුගමට පේන්නෙ ITN විතරයි කියලා. කොහොම උනත් ඔය හේතුව නිසාමද මන්ද අපේ යාළුව ටෙලි නාට්‍ය වලට නළු නිළියන්ට එහෙම හරී...ම කැමතියි.

ඉතින් අපේ බෝඩිම පාරෙම තවත් ටිකක් ඈතට වෙන්න පදිංචි වෙලා හිටියා මෑතකදි ජාත්‍යන්තර සම්මානයක් ලැබුණ ජනප්‍රිය නළුවෙක්, ඒ දවස් වල තරුණ ජනප්‍රිය නළුවෙක්....

අතින්වත් ඇල්ලුවේ නෑ....

එදා ලිට් පංතියෙ අන්තිම දවස, ෆ්‍රෙන්ච් කිස් අපේ ඔටෝ ග්‍රාෆ් දෙක ආපහු දුන්නෙ අන්තිම මොහොතේ...
ෆ්‍රෙන්ච් කිස් කියන්නෙ පංතියෙ හිටිය ලස්සන ගොඩාක් සල්ලි තියෙන කොලුවෙක්, නම නම් රෙජිස්ටර් කලේ මමයි දර්ශියි,
කොල්ලට ගොඩක් සල්ලි තියෙන නිසාද කොහෙද එක ඉස්කෝලෙ නිවාඩුවකට ප්‍රංශෙට ගියා.... නිවාඩු කාලෙ ටියුශන් ආවෙ නැත්තෙ මොකද කියල මිස් ඇහුවම තමා අපිත් කතාව දැනගත්තෙ, ප්‍රංශ සවාරිය අපේ මිස් ටත් ආරංචි වෙලා තිබිල තියෙන්නෙ, ඉතින් මිස් අහපි ප්‍රංශෙදි මොනවද බලන්න ගිය විශේෂ තැන් කියල. මූ ගත් කටටම කිව්වෙ නැතැයි ඩිස්නිලන්තය කියල. අපි නම් එතකොට ඩිස්නිලන්තය තියෙන්නෙ ප්‍රංශෙද නැද්ද කියල වත් දැනන් හිටියෙ නැහැ... ඒත් ඕක ඇහුනම අපේ මිස් කම්මුලේ අත තියා ගත්ත, සාහිත්‍යමය වටිනාකම් තියෙන තැන් කප්පරක් තියෙද්දි මූ ඩිස්නිලන්තෙ ගියා කිව්වම. දර්ශි කුටු කුටු ගෑව කොහේ ගියත් ෆ්‍රෙන්ච් කිස් දෙනව නම් බලන්න ඇති කියලා, එදා ඉඳන් ඒ කොල්ල "ෆ්‍රෙන්ච් කිස්"

සාමාන්‍ය පෙළ විභාගේත් ඉවර වුනා..... දවල් කාලෙට ගෙදර තනියම ඉන්න බැරි නිසා අම්ම මාව දවල් කාලෙ දර්ශිලගෙ ගෙදර නතර කලා...... කරන්න වැඩකුත් නැතිව ඔහේ බකන්නිලාගෙන ඉද්දි දර්ශි යෝජනා කලා ෆ්‍රෙන්ච් කිස් අපේ ඔටෝ එකේ දාල තියෙන නම්බර් එකට කෝල් කරල ඌව අන්දමු කියල

ටෙලිෆෝන් එක රින් වෙනවා......

පරණ කවි

අද හාපුරා කියල බ්ලොග් එකක් පටන්ගත්ත නිසා පරණ නෝට් බුක් එකක් ඇවිස්සුව මම ඉස්සර ලියපු කවි සින්දු ටිකක් හොයා ගන්න...... ඒත් ඉතින් ඒකේ තිබුන සමහර කවි සින්දු කියෙව්වම මට මම ගැනම දුක හිතුන.....
තරහ වෙලා දාල ගිය පරණ පෙම්වතෙකුට ලියපු කවි තමා ගොඩාක්ම තිබුනේ..... පුදුමත් හිතුන කාලය ප්‍රශ්න විසඳන අපූරුව ගැන හිතුවම.
ඒ දවස් වල මම කොච්චර දුක් උනාද.... දැන්නම් සමහර කවි කියවද්දි හිනත් යනව....ඔරුව පෙරලුන පිට හොඳයි කියල හිතල ජීවිතේ ඉස්සරහට ආපු එක ගැන සතුටක් වගේම පුංචි ආඩම්බරේකුත් දැනෙනව......

කෝකටත් පරණ කවියකුත් දාන්නම්කෝ.......


සමුගෙන යනු දැක හඬනු බැරි
නවතා ගනු බෑ හිමි නොමැති....
නොහඬමි
නොතකමි
සඟවමි.....
මතු යම් දවසක හඳුනා ගනු ඇති
එදිනට යළි හිනැහෙමුද අපි???


අනේ මන්දා.... ඇත්තටම නම් මම මාවම හඳුනා ගත්තු එකයි උනේ

ඔටුනු ගිලිහී....

පැතුම් විසිරී

හීන බොඳවී

ඔටුනු ගිලිහී

තරහ නොමැතී

විරහ පමණී

හඬනු නොහැකී

දිරිය සොයුරී

ඉඳිමු හිනැහී